Paulina Sosnowska

Schylam głowę przed rodzicami Paulinki i Damiana,że wychowali ich w tak pięknej miłości do siebie o czym świadczą filmiki i wspomnienia.Wielki szacunek dla Ciebie Damianie za to co robisz aby pamięć o siostrze była wieczna.Jesteś wielkim człowiekiem,

Spoczywaj w pokoju :(

Paulinka ma cudownego brata [*]

Utulone snem wieczystym
Spoczywają tu w ciszy serca
Z serc wyrwane, w których
Na zawsze ból zostanie.

17:40 Jestem z Wami Dziewczyny

Paulinko, to dziś jest ten dzień. Już wczoraj zastanawiłam się co napisać, co przekazać Tobie i Twoim najbliższym by było dobrze, by było odpowiednio... niestety to pewnie tak wygląda, że jeżeli ktoś nie doświadczył nigdy straty tak bliskej osoby to nigdy nie zrozumie w pełni bólu, pustki i cierpienia osób które zostają tu, na ziemi. Niemniej jednak nie wiem jak to się dzieje i czym to jest spowodowane, ale od kiedy pierwszy raz zobaczyłam filmy z pamięcią o Tobie, oraz wpisy Twojego kochającego i tęskniącego brata, staram się byc tutaj oraz na innych wirtualnych stronach poświęconych Twojej osobie. Zapalam znicz, przeglądam zdjęcia i czuję łączność.. nawet jeżeli milczę, to jestem... Mieszkam bardzo daleko więc nie jestem w stanie narazie Cię odwiedzić, dlatego bedąc tutaj czuję, że w jakiś sposób jestem przy Tobie. Ktoś może pomysleć ze to absurdalne bo wcześniej nie wiedziałam nawet o Twoim istnieniu, nie znałam Cię, nie znam Twojego brata, rodziny, a jednak... jakas siła wewnętrzna nie pozwala mi zapomnieć o Tobie. Czasami czuję, jakbym znała Cię już tak dobrze, i jakbym ja również w pewnym sensie 12.05. 2010 straciła kogoś istotnego dla mnie, a skoro ja to odczuwam -tak naprawdę obca osoba, to nie wyobrażam sobie, jak przeogromną stratę musi odczuwać Twoja rodzina i przyjaciele. Wiesz, często zastanawiam się, czy tam w górze faktycznie coś jest a jak jest, to co i jak to wygląda.. na czym polega życie ziemskie i jak kruche potrafi być skoro jednego dnia jesteśmy a drugiego zostają po nas wspomnienia, niedopita kawa, niedokończone plany, ubrania w szafie... Tłumaczę sobie, że to przecież niemożliwe że od tak kończy się wszystko. W Twoim kolorze oczu znajduję niebo, i wierzę głęboko że właśnie Ty w takim niebie jesteś, siedzisz sobie na chmurce, zbierasz kwiaty na zielonej łące ze wszystkimi dobrymi i cudownymi ludzmi ktorych już z Nami w pewnien sposób nie ma , - Chcę wierzyć, że tylko w "pewien sposób"..... Zazdroszczę Ci brata, przepięknie pielegnuje pamięć o Tobie. Jestem mu wdzięczna, bo gdyby nie On, Ja nie poznałabym Ciebie. A przecież już tak wiele mnie nauczyłaś.. Chciałabym dodać Jemu siły, Jemu i Twojej rodzinie, znalezc słowa które będą balsamem na serce, ale jednocześnie wiem, że takim prawdziwym 'balsamem' byłyby dla Nich tylko Twoje słowa Paulinko... Mogę napisać jedynie, że łączę się z Nimi wszystkimi w ciepłych myślach oddalona o kilometrów wiele. I jeszcze jedno już na sam koniec mojego 'listu' ..- "Nie płaczcie, ja nie umarłam, ja Żyję..." - coś mi mówi, że te słowa mają dziś już nieco inne znaczenie ... Paulinka, Kornelia (*)12.05.2010.

Chociaż odszedłeś,
Choć Cię już nie ma,
Dla nas żyć będziesz
Nadal wspomnieniem....

Spoczywaj w pokoju Paulina,Tobie i Twojej przyjaciólce Korneli niech Wam światłośc wiekuista świeci[*][*}

Nie wiem dlaczego tak jest że Bóg zabiera do siebie tyle młodych osób. Nie cały rok temu w tragicznym wypadku zginęła piątka moich przyjaciół (dopiero co zdali maturę). Do dziś to przeżywam, wciąż wracam wspomnieniami do tamtych chwil. Gdy chodziliśmy na imprezy, śmialiśmy się z byle czego. Szkoda że to już tylko wspomnienia.. Wciąż wydaje mi się, że to tylko zły sen, zaraz się obudzę i znów wszystko będzie tak jak kiedyś, niestety to niemożliwe. Nie wyobrażam sobie nawet bólu jaki Pan znosi po śmierci siostry. Choć w głębi wierzymy,że się kiedyś spotkamy Tam u góry to i tak nic nie daje, trudno jest pojąć, że najbliższa ci osoba nagle odchodzi. Nie żyje wgl. co to znaczy NIE ŻYJE!?. Już nigdy nie ujrzysz jej uśmiechu, nie pocieszysz, to straszne uczucie. Pozostaje nam tylko czekać i mieć nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Dziś mijają 3 lata po tragicznym wypadku, a pewnie wydaje się Panu jakby to była wieczność.. niestety znam to uczucie ;c Nie wiem co jeszcze napisać.. dzieli nas miedzy nimi tylko czas.. SPOCZYWAJ W POKOJU PAULINKO .

Spoczywaj w pokoju Aniołku [*]