Piotr, Piotrek, Mąż, Ojciec, Dziadek... był Człowiekiem, z dużej litery.

Dla wielu Kimś, kogo nie sposób zapomnieć, bo odcisnął swoim istnieniem ślad kogoś uczciwego,  odpowiedzialnego, prawdomównego, oddanego i kogoś na kim można było polegać. Dla rodziny był skałą, na której można było się oprzeć.

Dla mnie był najlepszym nauczycielem i szkoda, że nie był nim naprawdę, bo miał talent tłumaczenia, komentowania życia. Jego wiedza była uniwersalna i można powiedzieć, że był człowiekiem renesansu. Znał się na technice, choć nie był inżynierem. Znał się na człowieku, choć nie był humanistą, znał się na sztuce i ją tworzył, choć nie był artystą. Wierzył i wątpił, jak każdy z nas, ale był wierny i konsekwentny. Uwielbiał przyrodę i miał talent do postrzegania jej piękna, co pokazują jego fotografie, rysunki i obrazy.

Był moim przyjacielem, choć o tym wtedy nie wiedziałam...