Cicha noc, święta noc... będziemy śpiewać przy wigilijnym stole kolejny rok bez Twojej fizycznej obecności. Wierzę jednak, że zawsze w tym Dniu Narodzenia Jezusa Jesteś, Robercie, między nami choć Ciebie nie widzimy...

Kolejny rok jak odwiedzamy Wasze groby...Ale Was tam nie ma... Jesteście w innym świecie bez zmartwień, bólu i łez...

"...Tyle nieposkładanych myśli...Tyle suchych łez...Niby to niewiele, niby nic...Lecz to wszystko co mamy dziś..." Brakuje nam Ciebie, Robercie...

"Nie stójcie nad naszymi grobami i nie płaczcie... Nie ma nas tam... Jesteśmy tysiącem wiatrów, które wieją, Jesteśmy diamentowym blaskiem na śniegu. Jesteśmy światłem słonecznym w dojrzewającym zbożu, Jesteśmy łagodnym, wiosennym deszczem..."   

     Ale tak bardzo Ciebie brak, Synku...Twojego głosu, śmiechu, przytulenia...

mama

...                             

...Gdy się miało szczęście, które się nie trafia, czyjeś serce i ziemię całą, a zostanie tylko fotografia...to - to jest bardzo mało...            mama                 

To był taki piękny wiosenny dzień, pełen życia, kwitnących kwiatów, śpiewających ptaków, świeżej zieleni. Niebo było tego dnia tak cudownie błękitne, słońce rozjaśniało nasze życie. Pamiętam nasze ostatnie chwile, Twoje ostatnie spojrzenie w moją stronę. I nagle wszystko się skończyło, zrobiło się ciemno, został tylko ból i cierpienie. Choć słońce wciąż wschodziło i wszystko dalej rozkwitało dookoła panowała ciemność i chłód. Odszedłeś od nas tak nagle. Nie pamiętam wiele z tego co się potem działo. Pogrzeb, słońce, tłum ludzi i ból, ciemność, ciemność, ból, żal. Ten stan wydawał się nie mieć końca. Wiara w Boga, w sprawiedliwe wyroki Jego, pozwoliła mi przetrwać ten trudny czas. W pamięci mam wciąż Twój piękny uśmiech, Twoje radosne cudowne oczy, kręcone włosy. Widzę Ciebie jak nosisz na rękach moje dzieci, jak bawisz się z nimi, jak je przytulasz, jak grasz na gitarze. Widzę jak przychodzisz do mnie i stajesz w drzwiach, taki przystojny. Zawsze Cię podziwiałam. Wciąż odczuwam dobroć Twego serca i miłość jaką miałeś dla wszystkich. Tyle jest wspomnień, Tylko one mi zostały i nadzieja, że kiedyś się spotkamy, tak jak mi to powiedziałeś we śnie. Tęsknię za Tobą. Zawsze byliśmy razem. Od początku Twojego pojawienia się na świecie do końca. Jako dzieci często zostawaliśmy sami w domu. Troszczyłam się o Ciebie, żeby tylko nic Ci się nie stało, dopóki mama nie wróci. Pamiętam jak pomagałeś mi robić kolację. Razem jeździliśmy po mieście autobusami, najczęściej do babci ale nie tylko. Zawsze byłeś pod moja opieką. Mam nadzieję, że czułeś się bezpieczny ze mną. Broniłam Cię w szkole przed złośliwymi kolegami. Ty byłeś taki spokojny i nieśmiały jako dziecko. Chyba dlatego tak fascynował Cię Bruce Lee, dodawał Ci odwagi, temu chłopcu z blond kędziorami. Dziękuję Bogu, że dał mi Ciebie, że mogłam być Twoją siostrą. Dzisiaj mijają 22 lata odkąd nie ma Ciebie z nami. Mówi się, że czas leczy rany. Ale te rany są tylko zaleczone. Otwierają się na nowo i zabliźniają. W modlitwach moich proszę Pana Boga o zbawienie dla nas wszystkich, żebyśmy mogli znowu być razem w szczęśliwości wiecznej. Spoczywaj w spokoju braciszku. Twoja siostra.

To już 22 lata jak nie ma Ciebie z nami...Twoi rówieśnicy mają już rodziny i prawie dorosłe dzieci, ale Bóg miał inne zadanie dla Ciebie...Było wówczas tak pięknie, ciepło. Kwitły kasztany, bzy, tulipany. Twoi koledzy zdawali maturę a Ty odszedłeś na wezwanie Boga. Daj mi znak, a będę wiedziała, że cały czas czekasz na mnie...Jesteś na zawsze w moim sercu i pamięci...                   mama             

...Wszystko budzi się do życia - kwiaty, drzewa, ptaki, a Ty, Robercie, musisz odejść...Te pierwsze słowa,wypowiedziane nad grobem przez Twojego wujka Krzysztofa, tylko zapamiętałam...Przecież to nie tak miało być...

"Światłość Moja wzejdzie nad tobą dnia ostatniego. Jakiż będzie wtedy twój zachwyt...Poznasz dobrodziejstwo zbawienia. Ogarnie cię i zaleje Moje Miłosierdzie..." /Słowa Stwórcy do człowieka/                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           mama

...Ja jestem życiem i zmartwychwstaniem...kto wierzy we mnie, choćby i umarł, będzie żył wiecznie...

Teraz już jesteście razem po tamtej stronie, gdzie nie ma bólu, cierpienia i łez. Zapalam światło pamięci i modlę się za Wasze dusze. Twój tata tak bardzo tęsknił za Tobą przez te wszystkie lata, a cały swój ból i rozpacz przelewał na stosy zapisanych listów i wierszy do Ciebie...Teraz jesteście już razem... mama

Wspomnienia o Tobie, które nam zostały są wciąż żywe. Choć minęło już tyle lat, Ty jesteś wciąż żywy wśród nas. Spoczywaj w spokoju. Twoja siostra.

Zbliża się kolejne Święto Wszystkich Świętych i Zaduszki bez Ciebie. Prawie rok temu dołączył do Ciebie Twój Tata, który tak bardzo tęsknił za Tobą. Modlimy się za Wasze dusze.