Karol Wiśniewski

♥

Niewinna maleńka łza
Perliście po twarzy się toczy
Płomienny uśmiech zgasł
Jak świeca na wietrze
Bezsilność, smutek i płacz
Zostało tak niewiele...

Są takie chwile urocze i cudne,
a każda z chwil zbyt krotko trwa.
Przemija jak echa złudne,
a w sercu smutek a w sercu żal.

A czym są nasze wspomnienia ?
Radością,Tęsknotą,Smutkiem,
Pragnieniem,Żalem,Błaganiem,
Łzą,która liczy czas miniony,
Szczęściem ukrytym głęboko
w SERCU....
I tym co w nas pozostało...

CZASEM ODCHODZĄ NASZE ANIOŁY
I NAGLE W MIEJSCU STAJE CZAS,
A Z NIMI CZĄSTKA NAS ODCHODZI,
WIELKI SMUTEK MARSZCZY TWARZ...

♥ Taka mała... Po twarzy płynie tak powoli. Jak strumyk, mija każdy dołek na policzku... To ona pokazuje, jak bardzo boli. Taka mała - niewidoczna czasem. A tyle zawiera cierpienia... Jej błysk łączony z atłasem... Nie zatrzymuję jej. Niech płynie... Do miejsca, ... gdzie kończy się ból i żal... Na podłodze zostawi swoje imię. Taka mała... jedna, zwykła łza...! ♥ [Baco Daniel]

Ode Mnie pochodzi twa Najwyższa Myśl, twe Najtrafniejsze Słowo, twe Najwznioślejsze Uczucie. Reszta pochodzi z innego źródła. Rozróżnienie przestaje być trudne, gdyż nawet początkujący adept bez kłopotu może określić, co stanowi Najwyższe, Najtrafniejsze, Najwznioślejsze. Udzielę – ci następujących wskazówek: Myśl Najwyższa to zawsze ta myśl, która niesie radość. Najtrafniejsze Słowa to te, które głoszą prawdę. Najwznioślejsze Uczucie to uczucie zwane przez ciebie miłością. Radość, prawda, miłość. Te trzy wartości są w istocie zamienne, jedna zawsze prowadzi do drugiej. Nie ma znaczenia, w jakiej kolejności je umieścimy. ``✿*°•°*•✿•*°•°*✿*°•°*•✿•*°•°*✿````✿*°•°*•✿•*°•°*✿*°•°*•✿•*°•°*✿`` Człowiek,który za czymś mocno tęskni. Nie jest świadomy tego, co się z nim dzieje. ____ANIOŁECZKU____ MOJE PIĄTKOWE ŚWIATEŁKO PAMIĘCI ``✿*°•°*•✿•*°•°*✿*°•°*•✿•*°•°*✿````✿*°•°*•✿•*°•°*✿*°•°*•✿•*°•°*✿``

♥

Serce tak tęskni, a dusza woła,
tak mocno pragnę Twojego powrotu, lecz taki świat,
że nic nie zdoła przywrócić życia gwieździe co spadnie.

W zaułku wspomnień skrył się smutek żal na płaczącej lirze gra. I śpiewa psalmy w żałobnej niszy odchodzi dusza z nią ziemski żal. Jeszcze ostatni szept do ludzi ostatnia łza na powiece lśni. Ostatni uśmiech na cierpiących ustach i wszystko milknie, a potem - nic. Do bram niebiańskich zapukasz cicho poprosisz szeptem - otwórz mi drzwi. On ci otworzy zaprosi gestem, którym nie witał Cię dotąd nikt. Spojrzysz dookoła, jasność niezwykła tutaj na Ziemi nie było jej. Nie chcesz zawrócić z tej nowej drogi bo wiesz, że to już wędrówki kres. Okrążą Ciebie skrzydeł łopotem Anioły rajskie - skąd ty to znasz. Przypomnisz nagle ten sen cudowny co ból ukoił, odgonił strach. Grajcie muzykę, dobre Anioły Ty Boże, spójrz na ziemski glob. Uspokój tych, co tam zostali i zapomnieli, ze taki nasz los.

I tylko Panie nadzieja, że się kiedyś spotkamy Że pozwolisz znów synkowi przytulić się do mamy. I tylko Panie nadzieja, że moja córcia szczęśliwa Że tańczy, biega, żartuje, że złote jabłka zrywa. I tylko Panie nadzieja, wiec modlę się żałośnie Że kiedy przyjdzie pora wyjdzie po mnie radośnie.

„Nagłym podmuchem zgasł płomień świecy w pół przymkniętych źrenicach dopełnienie jak ćma pofrunął do światła na kwietne łąki wieczności zamykając przestrzeń czasem określonym odkryte karty wybrzmiałe akordy dłonie różańcem splątane w zaciszu dębowych desek pustka…
jakby od niechcenia uparcie szarpie czułe struny i zapalone znicze” Cisza…pustka…
Odkryte karty życia…
To wszystko. Pamiętam…Karolu (*) Bliskich pozdrawiam i dziękuję za każde światełko dla Syna.