Alicja Zofia Wokroj z domu Snowacka urodziła się w Rembertowie i całe życie mieszkała w Warszawie.

W czasie wojny uczęszczała na tajne komplety, a po wojnie do gimnazjum Marii Curie Skłodowskiej gdzie zaprzyjaźniła się z profesor Straszyńską – nauczycielką matematyki.

Ukończyła studia na wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego – (brała udział w odgruzowywaniu   Uniwersytetu). Wydział wznowił działalność jako wspólny dla matematyków i fizyków,  w związku z tym miała okazję być słuchaczką takich sław  jak profesor Borsuk , Sierpiński, Białobrzeski, Mostowski,  Rasiowa czy  Mazur.

Zapalona, aktywna wielbicielka natury – w młodości chętnie uczestniczyła w spływach kajakowych, wycieczkach górskich i wyprawach narciarskich. Z domu rodziców wyniosła zamiłowanie do do muzyki klasycznej  i literatury pięknej.

Od 1954 roku zaczęła pracę w Instytucie Chemii Ogólnej  w Zakładzie Fizyki Technicznej jako asystentka   a zakończyła w stopniu adiunkta. W Zakładzie Fizyki Technicznej pod kierunkiem profesor Janiny Świętosławskiej panowały bardzo przyjacielskie stosunki pomiędzy pracownikami i zawiązały się dożywotnie przyjaźnie.Dorobek naukowy Zofii to trzy publikacje na temat metod pomiarów składu mieszanin związków organicznych metodą analizy widm w podczerwieni zamieszczonych w Chemii Analitycznej.

W  roku 1963 w  marcu wyszła za mąż za Alojzego Wokroja, z którym w związku małżeńskim przeżyła ponad 57 lat. W kolejnych latach urodziła sie córka Agnieszka potem wnuki Jan i Liam. (Mawiała że miała wielkie szczęście spotkać tak dobrego człowieka jak  Alek.) W życiu rodzinnym jako mama , babcia czy ciotka Zosia cieszyła się dużym respektem. Będziemy ją pamiętać jako osobę  niezależnie myślącą, zrównoważoną i powszechnie lubianą.