ADAM RYBARCZYK

Dlaczego mnie zostawiłeś, dlaczego odszedłeś w nieznane, Ja wiem, że wyroki boskie nie są do końca poznane. Było nam razem dobrze, byliśmy tylko dla siebie, Przyszedł ten dzień okrutny, na zawsze straciłam Ciebie. W ostatniej ziemskiej drodze, smutna kroczyłam za Tobą, Myślałam, że będę dzielna, a teraz nie wiem, co zrobić ze sobą.

Spoglądam w górę i czytam z gwiazd. Bezchmurne niebo znaczy Twą twarz. Choć jesteś daleko, u Nieba Bram, Wiesz, że tu bardzo brakuje Cię nam... Wiatr ustał na moment, żółty liść spadł z drzewa, Ponad tonią morza, przeleciała mewa. Pamięć o Tobie wciąż w mym sercu trwa, A po mym policzku cicho płynie łza... ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ DZIĘKUJĘ ZA PAMIĘĆ,MODLITWĘ I ŚWIATEŁKA ZAPALONE MOJEMU JACUSIOWI.

Gdzie Jesteś – Mój synku ? – Gdzie Jesteś ? Pustka za Tobą, co duszę rozdziera W mym sercu zagościła. Gdzie Jesteś ? – Mój synku ? W których przestworzach szybujesz ? Po Tamtej stronie życia Nagle się znalazłeś. Śmierć mi Ciebie znienacka zabrała. Niczym wróg zdradziecki z Życia Cię wyrwała. Przez rozedrgane powietrze od krzyku mojego. Przez to powietrze przejść musiałeś… Do Doliny Śmierci Odwrócić się od wszystkiego i … Wszystkich, co tutaj kochałeś „ Idź z lekkim sercem ”- „ Ku Światłu ” Wybacz mi wszystko to – –co złe było – Wybacz swym winowajcom – co krzywdę wyrządzili – I wybacz Sobie – to wszystko – Co mogłeś zmienić w Swym życiu A nie zmieniłeś … Tak widać być miało … Idź – i niczego nie żałuj ! Idź z lekkim sercem – „ Ku Światłu ” Na nic się nie oglądaj. Z głową poniesioną Spójrz Bogu w oczy – z godnością – Jesteś Jego dzieckiem A Bóg jest miłością. Już dawno Ci wybaczył, Gdy za nas umarł na krzyżu i Czeka na Ciebie. Więc Go się nie lękaj ! I w Jego ramiona idź śmiało ! Tak widocznie krótkie – Twe życie być miało – A tu na ziemi … – Po Tobie – Została tylko mogiła …
Grubo kwiatami zasłana, Jak kołderka Cię otuliła A ja … stając nad nią Do Boga wznoszę wołanie : „ Daj Mu wieczne odpoczywanie ” ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ _______ADASIU_______ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Chciałabym dotknąć twej dłoni. Poczuć puls Twojej skroni. Lecz jesteś taki daleki. W milczeniu spuszczam powieki. I choć w myślach wędrujesz jak chcesz. Choć jesteś tam Ty i ja jestem też. Choć to sen twa dłoń na mojej wciąż leży. Chcę śnić zawsze i bez ustanku. Nie chcę znów następnego poranku. Tyle w każdym dniu nie kończącej niedoli. Co w śnie uszczęśliwiło jutro zaboli. Choć na około zawsze będziesz wszędzie. Mnie obok Ciebie już nigdy nie będzie.

Naszych wspólnych dni było o wiele za mało. Gdyby ta jedna łza zmyła całe cierpienie. Ale nie,z tej strony nie ustąpi ukojenie. Tak pusto tu bez Ciebie gdzie Ty jesteś w niebie ? Nie odpowiadasz wiem, tyle pytań czeka. Czeka , a czas niestety ucieka.... Bóg powiedział,że to już czas. Więc odszedłeś i zostawiłeś nas. Nic dla mnie wtedy nie istniało. Tak jakby coś serce mi wyrwało. Czułam że razem Tobą umieram. I razem z sobą wszystkich zabieram. Jednak żyje nadal i Ciebie mi brakuje. A tęsknota za Tobą wciąż życie mi truje....

Nie płacz więcej na moim grobie. Mi nic nie pomożesz a szkodzisz sama sobie. Gdybym mógł mówić to dałbym Ci radę. Ważną lub może najważniejszą. Nie żyj nigdy chwilą przeszłą lecz teraźniejszą. Nie całkiem umarłem wszak ptaki śpiewają. O duszach bez ciała co wiecznie kochają. To ja teraz jestem zmrokiem i świtem, Kwiatem co chłodną ziemię przebija. I księżyca srebrnym pyłem. Ciągle się odradzam i ciągle przemijam. Jestem tu z Tobą w tej chwili śpiewałem Gdy wiatr łagodnie szumiał. I nigdy byś więcej nie płakała Gdybyś tylko to rozumiała.

"- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść.? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy.? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika"...

Po stracie kogoś bliskiego w bólu jesteśmy sami! Nikt nie zrozumie tego: że rozpaczy umieramy! Wszystko co nas otacza, sens tracić zaczyna. W łzach utopieni rozpaczy, chęci do życia tracimy. Bo czym jest życie bez Ciebie?! Samotność: – nie chcę tak żyć! Odszedłeś – jesteś w niebie... Pragnę tam z Tobą być!

Wspomnienia niech w naszych sercach zagoszczą. Obrazy tych, którzy od nas odeszli niech w sobie ugoszczą. Ogniem niech rozpalą cały świat. Pamięć im oddajmy, niech rozkwita jak kwiat. Oni, którzy już pod ziemią ukryci leżą. Niech naszym modlitwom uwierzą. Bo to co prochem,to prochem na ziemi pozostanie. A to, co niewidzialne do Nieba się dostanie. Więc znicz nad ich grobem zapalmy. Modlitwom swym skrzydeł dodajmy. Niech polecą w stronę Nieba. Do tych, za których się dziś modlić trzeba...

Czy słońce wysoko, czy księżyc na niebie, Moje oczy, moje myśli wciąż szukają Ciebie; Bezskutecznie, beznadziejnie, Bo odszedłeś wraz z westchnieniem. W świat ciemności, przerażenia. Ludzkich trosk cień zapomnienia. Choć na chwilę mój Aniele . Jako zjawa, bądź skrzydlate bóstwo Powróć do mnie... Bym nie żyła w niepewności O los Twej teraźniejszości