ADAM RYBARCZYK

Powietrza jakby więcej, bo dusza się w nim skryła. Pozostawiła wszystko, co jej dane, w pośpiechu życie skończyła. Sercem i tęsknotą podczas bezsennej nocy. W milczeniu niecodziennym ciągle płaczą oczy. Łzy niczym kamienie spowalniają bieg każdego dnia. Z wielkim bólem wciąż krzyczysz:Tak bardzo mi Ciebie brak... Porozrzucane chwile życia ogniwem. Od początku istnienia były wiecznym spoiwem. Ta wieczność przerwana - w jednej chwili upadła. Nienawiść tego dnia do serca się skradła. Uwierz mi proszę, choć tak ciężko słuchać. On Cię nigdy nie opuści - musisz Mu zaufać. Świat się stał głuchy i obcy w spojrzeniu. Zniszczył ład i poddał niespełnieniu. ...On nigdy nie odejdzie na zawsze...

Biegnę w stronę światła, to błyszczą twe oczy. Choć pamięć osłabia widok przeuroczy. Przypomnieć nie sposób słów wypowiedzianych. Ale ten błysk w oczach pięknych i kochanych. Pozwoli na odległość rozbudzić marzenia. O czymś,co minęło i wrócą wspomnienia. Łatwo jest powiedzieć witaj komuś znajomemu. Lecz najtrudniej powiedzieć żegnaj komuś kochanemu.

__(
__))
__(())
_((()))
_((()))
[╣██╠]
[╣██╠] _ (¯`v´¯)
[╣██╠] _(¯`(♥)´¯)
[╣██╠] _ (_.^._)
  

Boże, Miłosierny Panie, daj duszom miejsce w niebie,
błogosławiony pokój i jasność Twojego światła.

"Nikt nie potrafi powiedzieć DLACZEGO?. Do bram niebieskich zapukało dziecię, wiedząc że nie ma go już na swiecie. Po jego twarzy lezki spływały i szeptał przy tym...."Ja chce do mamy". Czy tak naprawdę stac się musiało?- w głowce zadawał sobie pytanie. Nagle brame otworzył Stróz Anioł Jego i głośno powiedział..."Nie placz kolego. Troszkę pobedziesz tu z nami i wkrotce spotkasz się z rodzicami. Dziecie spojrzało na Stróża swego wciąż nie mogąc pojąc Dlaczego. Bardzo chcialo wrócić do mamy i nie przechodzic przez próg tej bramy. Anioł wziąl wtedy dziecię na ręce pokiwal głową jakby w podzience, coś mu tłumaczył wyjasniał Dlaczego mówil tak cicho by nikt nie słyszał tego. Po krótkiej chwili dziecię na niego spojrzało, przetarlo oczka, plakac przestało. Wtuliło się mocno w Aniola ramiona szepczac do ucha...."Chodźmy do Boga". Gdy przechodzili przez wileką bramę dziecię spojrzało jeszcze przez ramię. Pomachało rączką na pożegnanie swojej jedynej, najdroższej mamie. Gdy się wrota za nim zamkneły synek wyszeptał jeszcze te słowa....." Każdego dnia przychodzil tu będę, by was powitać kochani rodzice. Będę sie modlil za Wami do Boga by nigdy wiecej nie spotkala was trwoga. Za mnie kochajcie moje rodzenstwo i pielęgnujcie swoje małżeństwo. Chociaz Wam nigdy nie powiedzialem- Kocham Was Bardzo- (a tak bardzo chcialem). I zanim Anioł się zorientował, dziecię zasneło w jego ramionach ze smutną minka, słonymi łzami, bo bedzie tęsknić za rodzicami.........."

Szczęście moje dziś w grobu ciemności Żegnaj mi Najdroższa świętości. Z Tobą dzień każdy i każde godziny. Były mi dobre, Syneczku kochany Szczęściem mi byłeś, jedyną radością Wierny przyjaźnią, najświętszą miłością. Wszystko utracić i pochować w grobie Samej pozostać w wiecznej żałobie. Synku kochany, drogi, jedyny Ból ukryć trzeba i żyć bez Ciebie Ty bądź spokojny odpoczywaj w niebie.

Byłeś nadzieją, Skarbie jedyny,
Świat był i życie przed Tobą;
Los Cię okrutny wyrwał z rodziny,
Rodzinę bliską okrył łzami i żałobą.

Łza na policzku matki.. Otrzeć ją trudno niezmiernie.. Ta łza na policzku matki, a w sercu... w sercu ciernie... Ta łza, co nie wysycha choć niewidoczna bywa.. Łza, co dnia każdego od nowa serce rozrywa.. Kto zrozumie, ogarnie matki łzy i cierpienie... Kto pochylić się zechce nad jej bólem, tęsknieniem... Łza na policzku matki... wycieram ją od nowa a ona płynie i płynie wyschnąć wciąż nie gotowa...