Antoś Ratajczyk

Siedzi aniołek wśród gwiazd miliona I patrzy na Ciebie Matko zamyślona Patrzy jak płaczesz po kątach skrycie Jak starasz się na nowo ułożyć swe życie Jak walczysz z trudami dnia codziennego I jak tęsknisz do Dziecka – do Synka swojego Jak tłumaczysz bliskim i dalekim Że byłem Dzieckiem, że byłem Człowiekiem Że choć malutki w Twym sercu schowany Byłem Twym Synkiem – kochanym i oczekiwanym Matko kochana – Twój ból nie ustaje Wiedz, że mnie również serce się kraje Lecz widać tak być już musiało Że teraz osobno, choć wcześniej jedno ciało Gdy smutno Ci będzie, gdy świat Cię znów wkurzy Popatrz w niebo, na księżyc duży Tam zawsze ja – gdy taka potrzeba Mrugnę do Ciebie z obłoków nieba kochany ANTOSIU

Kochany, zapisałeś się w naszych sercach tak głęboko... I choć nie było mi dane poznać Cię osobiście, bardzo nam Ciebie tu brakuje... Pozostawiłeś po sobie pustkę...Baw się Kochany Szkrabie z innymi Aniołkami, w wiecznym szczęściu i radości u boku Pana... Kiedyś się tam wszyscy spotkamy...

Witaj Kochanie ;( nie da sie o tobie zapomnieć ;( Trzymaj sie aniołku .

Kochany Antosiu bardzo nam Ciebie brakuje....:( wieczny odpoczynek racz mu dac Panie.

Łza na policzku matki.. Otrzeć ją trudno niezmiernie.. Ta łza na policzku matki, a w sercu... w sercu ciernie... Ta łza, co nie wysycha choć niewidoczna bywa.. Łza, co dnia każdego od nowa serce rozrywa.. Kto zrozumie, ogarnie matki łzy i cierpienie... Kto pochylić się zechce nad jej bólem, tęsknieniem... Łza na policzku matki... wycieram ją od nowa a ona płynie i płynie wyschnąć wciąż nie gotowa...

kochani...tak bardzo Wam współczuje.....

Choc osobiscie Cie kochanie nie znałam to od kiedy przeczytałam o Tobie to czułam jak byś był czescią rodziny!!!Brakuje Cie tu bardzo myśle o tobie i proszę Boga by dał mi zrozumieć dlaczego tak jest??!!Kochany Aniołku spoglądaj na swoich Rodziców by Cie czuli i wiedzieli i zawsze jesteś

Wszystko na świecie ma swe przeznaczenie,
Lecz jedno pozostaje na zawsze... wspomnienie.

Szczere kondolencje ode mnie i mojej rodziny. Nie znaliśmy się ale Antoś skradł moje serce na fb i od tamtej pory każdego dnia za nim tęsknię. Jako matka mogę tylko wyobrazić sobie ból, tęsknotę i smutek po stracie ukochanego dziecka. każdego dnia łączę się w bólu z Rodzicami Małego Rycerzyka. Modlę się za Was i za Antosia.

kocham