Justynka Cuber

____ ANIELSKI PŁACZ _____ Smutny anioł, wtuliwszy swe ramiona w skrzydła, którymi zwiastował zwykle radość, płakał łzami, o których istnieniu wiedział, pamiętał nawet ich smak z czasów gdy jeszcze aniołem nie był, ale wyrzekł się ich oblekając świetliste pióra... Pozwolił sobie na łzy wbrew regułom, którymi żyją aniołowie, a raczej wbrew regułom, które sobie sam narzucił... Z poczuciem winy z łamania anielskiego prawa, opuściwszy swą głowę ku ziemi, skrapiał ziemię raz po raz łzę, która zamiast dawać smak goryczy, ku jego zdziwieniu zamieniała się w kwiat, o nieznanych kolorach, którego pierwsze tchnienie zapachu sprawiało, że w jego skrzydłach pojawiało się nowe świetliste pióro, dając mu jednocześnie dziwne uczucie lekkości... to był zapach ulgi.... Płakał i płakał nie wiedząc nawet, że jego skrzydła rozkwitają blaskiem tak jak łąka pod jego stopami kwiatami, łąka, którą brał za smutny dowód swojego anielskiego występku - łez! Nie rozumiał tylko lekkości... którą czuł... bo nie wiedział, że dane było mu poznać ogromną tajemnicę. Stawał się archaniołem... i oprócz radości będzie niósł już teraz zrozumienie... A ludzie spotkawszy go dostrzegą w nim prócz radości mądrość, mądrość którą dało mu podzielenie się swymi łzami z całym światem... Każdy wędrowiec przechodząc przez łąkę pełną łzawych anielskich kwiatów pomyśli "chcę dotknąć jego skrzydeł, bo on wie czym jest smutek, ulga, radość, łzy i mimo to potrafi tym uskrzydlony latać tam gdzie inni nie potrafią...". A anioł spotkawszy tegoż wędrowca... spojrzawszy w jego zatroskane ale pełne nadziei oczy... zrozumie wreszcie tajemnicę... że dzieląc się smutkiem... pomnożył nadzieję... A dlaczego usiadł skuliwszy swe skrzydła... bo ciężar skrywanego niewypowiedzianego smutku nie pozwalał mu latać dalej, wyżej i piękniej... •*”˜˜”*°• (¯`v´¯)•*”˜˜”*°• ANIOŁECZKU Z TOBĄ OD ZAWSZE •*”˜˜”*°•NA ZAWSZE•*”˜˜”*°• •°*”˜.•°*”˜.•°* ”˜_˜”*°•.˜”*°•

Słowa pisane jak nie łzami to tęsknotą
lub sercem pełnym zamyślenia
ale to nie słowa
to krzyk miłości
jak deszcz słów niewypowiedzianych
jak nazwać ten ból
przesiąknięty niemym krzykiem...

Tam,za zamkniętymi oczami jest naszej wyobrażni kraina, w niej zapisujemy chwile, które świat dla nas zatrzymał. Zwykłe okruszki życia, wrażenia,przeżycia,tęsknoty, które nas kiedyś wzruszały by nie zapomnieć o tym. Czasami w tej krainie przepiękne wizje tworzymy, tam przebywamy z Tymi, o których tylko marzymy.... Światełko nieustającej pamięci.

BRAKOWAĆ CIĘ BĘDZIE PRZEZ WIECZNOŚĆ... Są chwile gdy trzeba cały ból wykrzyczeć bez jednego słowa łzami które w ciszy przemkną się po twarzy choć czas je wymaże krzyczeć będą ciągle rozerwaną duszą niechaj łzy płyną one upaść muszą... /Ks.W.Buryła/

Czasem mała myśl wystarczy,by obudzić wielkie wspomnienia. I choć teraz płyną łzy,czas w diamenty je zamienia. A kiedyś gdy spojrzysz w niebo i ujrzysz znajomą twarz. Uśmiechniesz się i pomyślisz,że tam Anioła masz.... On wie, że pamięć została,on czuwa, gdy przyjdzie cień. Lecz się jeszcze spotkamy,nadejdzie taki dzień..

(*)(*)
\"...Tu CIEBIE nie ma, lecz JESTEŚ przecież :I pozostaniesz w jasnym świecie. Jest coś, co mrokom się opiera Jest PAMIĘĆ. A ona nigdy nie umiera...\"
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

BYŁAŚ RADOŚCIĄ, PROMIENIEM
SŁOŃCA,BYŁAŚ MIŁOŚCIĄ, DOTYKIEM
SERCA. JESTEŚ MILCZENIEM,
CISZĄ O ZMROKU. JESTEŚ
WSPOMNIENIEM I PERĄ W OKU....ANIOŁKU..

Dwa podróżujące anioły zatrzymały się na noc w domu bogatej rodziny. Rodzina była niegrzeczna i odmówiła aniołom nocowania w pokoju dla gości, który znajdował się w ich rezydencji. W zamian za to anioły dostały miejsce w małej, zimnej piwnicy. Po przygotowaniu sobie miejsca do spania na twardej podłodze, starszy anioł zobaczył dziurę w ścianie i naprawił ją. Kiedy młodszy anioł zapytał dlaczego to zrobił, starszy odpowiedział: “Rzeczy nie zawsze są takie na jakie wyglądają.” Następnej nocy anioły przybyły do biednego, ale bardzo gościnnego domu farmera i jego żony, by tam odpocząć. Po tym jak farmer podzielił się resztą jedzenia jaką miał, pozwolił spać aniołom w ich własnym łóżku, gdzie mogły sobie odpocząć. Kiedy następnego dnia wstało słońce, anioły znalazły farmera i jego żonę zapłakanych. Ich jedyna krowa, której mleko było ich jedynym dochodem, leżała martwa na polu. Młodszy anioł, był w szoku i zapytał starszego anioła: “Jak mogłeś do tego dopuścić? Pierwsza rodzina miała wszystko i pomogłeś im, druga rodzina miała niewiele i dzieliła się tym co miała, a ty pozwoliłeś, żeby ich jedyna krowa padła”. “Rzeczy nie zawsze są takie na jakie wyglądają” – odpowiedział starszy anioł. “Kiedy spędziliśmy noc w piwnicy tej rezydencji, zauważyłem, że w tej dziurze w ścianie było schowane złoto. Od czasu kiedy właściciel się dorobił i stał się takim chciwcem niechętnym do tego, by dzielić się swoją fortuną, w związku z czym zakleiłem tą dziurę w ścianie, by nie mógł znaleźć złota znajdującego się tam. W noc, którą spędziliśmy w domu biednego farmera, Anioł Śmierci przyszedł po jego żonę. W zamian za nią dałem mu ich krowę. Rzeczy nie zawsze są takie na jakie wyglądają.” Niektórzy pojawiają się w naszym życiu i szybko odchodzą… Niektórzy ludzie stają się naszymi przyjaciółmi i zostają na chwilę, zostawiając piękne ślady w naszych sercach… I nigdy nie będziemy dokładnie tacy sami, bo zawarliśmy nowe przyjaźnie! Wczoraj jest historią. Jutro jest tajemnicą. Dziś jest darem… ♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰.♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰♥⊱✿♥⊱✿⊰♥⊱✿⊰♥⊱✿ ,•’``’•,•’``’•,. ’•,`’•,*,•’`,•’ .....`’•,,•’...... PAMIĘTAM JUSTYNKO ,•’``’•,•’``’•,. ’•,`’•,*,•’`,•’ . .....`’•,,•......

Czym jest życie bez Ciebie cichym szeptem westchnieniem łzą wśród tysiąca kropel deszczu zagubionym wspomnieniem.... czym jest życie bez Ciebie jedną chwilą , zdziwieniem głosem wśród tysiąca głosów ciemnością wśród ciemności czym jest życie bez Ciebie cichym płaczem , cierpieniem twarzą wśród tysiąca twarzy dniem wczorajszym

❀ڿڰۣ—❀ڿڰۣ—❀ڿڰۣ—❀ڿڰۣ—BOŻONARODZENIOWE ŚWIATEŁKO PAMIĘCI Kamienny świat a mówi o życiu płyt karne szeregi na nich imię, nazwisko ile lat serce biło kiedy przestało to wszystko zamknięty rozdział nagrobnym epilogiem o tych co byli wczoraj lub odeszli przed laty zdawali się niezastąpieni jak matczyne ciepło zostawiam znicz i tak sobie myślę wracając do domu że ich tam nie ma są w moim sercu...