Justynka Cuber

Przed bólem cała chowam się w cieniu, Lecz szczęściu próbuję wychodzić naprzeciw. Nie zawsze mi się to udaje Bo zwykle to ból jest pierwszy. Tak bardzo pragnę zaznać szczęścia w życiu A ono omija mnie z daleka. Bo ból i smutek codziennie jest przy mnie I tylko na szczęście ciągle jeszcze czekam. I tak się ciągle zastanawiam, Czy dane mi będzie jeszcze zaznać go. Bo teraz w moim sercu mieszka Nieszczęście, tylko ból i żal… JUSTYNKO,tak bardzo brakuje Twojego uśmiechu… ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Tak bardzo mi Ciebie brakuje , tak pusto bez Ciebie…
Tak bardzo mi żal, że tak musiało być…
Bo Byłaś i zawsze Będziesz wartościowym Człowiekiem…
Należało Ci się dużo więcej niż Miałaś…
Nigdy się nie pogodzę z faktem, że Ciebie już nie ma…
Wraz z Tobą odeszły plany, marzenia, radość i życie…
A pozostały łzy, ból, smutek, żal, cierpienie…
I brak sił na cokolwiek…
Kocham Cię CÓREŃKO całą sobą…
Byłaś CÓRKĄ o jakiej każdy marzy…
Kocham…Tęsknię…Czekam… ═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Justynko światełko pamięci dla Ciebie [*] Kochani chcę się podzielić moimi przeżyciami nadchodzących dni oraz wierszem. Dzisiaj mija rok, od momentu gdy tak bardzo wierzyłam, że moja Córka będzie na zawsze razem ze mną, że to ja pierwsza odejdę z tego świata... Jutro minie rok, gdy usłyszałam słowa niczym wyrok... Pojutrze minie rok, gdy już Jej nie było ze mną tu... Mija już tyle dni, tygodni, miesięcy, a nawet cały rok, a dla mnie to nadal jest nie do zrozumienia, pogodzenia się dlaczego Ona. Dlaczego tak musiało być... Tyle jest emocji, uczuć, słów, które nie mogą się spełnić... Na tę okoliczność, na ten zły moment życia, straconej nadziei, marzeń i tego co najważniejsze własnej Córki. Napisałam wiersz dla Niej, dla siebie i dla Was wszystkich którzy dzielicie z nami ten sam los. Iga dziękuję za te czas, odmieniłaś na zawsze moje życie, choć byłaś tak krótko, niezauważona, nie zapisana w kartach ludzkości, za to w moim sercu zawsze Jesteś i pozostaniesz najważniejsza, najukochańsza, pierwsza.... Droga Igusiu, nie znam innej drogi, nie mam innego pomysłu jak celebrować nasz wspólnie spędzony czas... Jednak na tę okazję napisałam wiersz i dedykuję go TOBIE... Przecież to nie miało być tak, teraz bardzo mi Ciebie brak. W sercu tli się najokrutniejszy ból, pozostało tyle niespełnionych ról. W co teraz wierzyć, po co żyć, gdy tu razem nie możemy być. Potok łez przez naszego życia pas czas zatrzymał się dla nas. Dlaczego nie ma nas, nie ma Ciebie, ja płaczę na ziemi, Ty istniejesz w niebie. Moje serce bije nadal niczym zegar, wiem, że byłaś po coś, to był DAR. Jesteś taka ważna, sam Bóg Cię potrzebował, odrobinę czasu na poznanie nam ofiarował. Trwało to tajemniczo bardzo krótko, On pozwolił i ja twą matką moja córko... Aneta, Twoja mama, 23-25.10.2013 Kochani Bardzo mi smutno, że i Justynki nie ma wśród nas... Wiem, że nie ma słów co by pomogły, nie ma pocieszenia, nie ma nikogo, ani niczego co by Ją zastąpiło... Ale wiem, że ten wyjątkowy, jeden jedyny w swoim rodzaju Kwiat kwitnie w niebie... Pozdrawiam... Aneta Justynko światełko dla Ciebie raz jeszcze ♥ [*]

Za Tobą serce drży...
Za Tobą serce boli...
Za Tobą tęsknią sny...
Bez Ciebie wszystko traci sens...
Dusza w smutku...w niewoli.

Słowa pisane jak nie łzami to tęsknotą
lub sercem pełnym zamyślenia
ale to nie słowa
to krzyk miłości
jak deszcz słów niewypowiedzianych
jak nazwać ten ból
przesiąknięty niemym krzykiem...

Szedłeś w otchłań, mroczną, czarną, A na końcu jasne światło... Czułeś w duszy coś ci kradną, Ktoś uciskał mocniej gardło... Czułeś ból a zaraz ulgę, Jasne światło coraz bliżej... Kiedyś tam gdzie Ty ja pójdę, Teraz jednak jestem niżej... Ty mnie z nieba obserwujesz, Jako Twoją bratnią duszę... Pewnie myśli me zgadujesz, I ja Twoje poznać muszę... Nie wiedziałeś jak z tym walczyć, Byłeś przecież jak śnieżynka, Która w górze tylko tańczy, Którą kryje z chmur pierzynka... Nic od życia nie dostałeś, A tak dużo byśmy mieli... Ty Aniołkiem być musiałeś, Ale czego mnie nie chcieli... .♥.♥...(,) ...♥ ♥...♥.[__]..♥ .♥.♥..[__]...♥ ŚWIATEŁKO ♥ ..♥....[__] .♥.♥ .PAMIECI ♥.♥ ......(____) ((_,»*¯**¯*«,_)) ((_,»*¯**¯*«,_)) ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~♥ ~ ♥ ... Pozwól nie tęsknić mi Boże ..... do tego, co być nie może. ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~♥ ~ ♥ ______JUSTYNKO_________ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~♥ ~ ♥

```
```)
``(,)
`__/
```````)
``````(,)
`````__/
``````````````)
`````````````(,)
````````````__/
````````````````
ŚWIATŁOŚĆ WIEKUISTA
NIECHAJ CI ŚWIECI…

Światło nadziei,które płonie
Ukoić może to rozstanie,
I wciąż splecione w bólu dłonie,
Znów będą czekać na spotkanie...

...TAK MI JEST TRUDNO-TAK MNIE BOLI, Zachód słońca żegna dzień. I ucichł mój szept. Twój wzrok też zgasł. Wokół tylko cisza. Znów jest zmierzch. Bez gwiazd wśród łez. Każda myśl,to cierń. Bo los z nas drwi. Drwi z nas co dzień. Jest tylko mur bez bram. ...JA TU_TY TAM.... இڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿ Myślę o Tobie cały czas… i nigdy nie przestanę…
Opłakuję, dniami i nocami…i nigdy nie przestanę…
Jesteś w moich snach…i nigdy nie przestawaj…
_____________ANIOŁECZKU__________________ இڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڰۣڿڰۣڿ

Każdy dzień bez Ciebie jest cierpieniem,
każda noc bólem,godzina wiecznością.
Wspomnienie jest pocieszeniem....
ale pomaga tylko przez chwilę.
Potem znowu przychodzi :tęsknota, ból, cierpienie.

Dlaczego życie jest takie ciężkie, trudne i pełne goryczy? Dlaczego losy okrutne nie dają kropli słodyczy? Dlaczego jeśli się kocha, to trzeba żegnać kochanych? A serce choć z bólu pęka nie może być dla wybranych...