Daniel Litwiniuk

Ja to wszystko rozumiem...I też każdą tragedię z udziałem dzieci i nie tylko dzieci-przeżywam.Biorę osobiście do siebie.Nie,żeby nie krzyczeć,bardziej powinny odstraszać kary i to bardzo surowe za znęcanie się nad słabszym,bo jak widać tych tragedii przybywa.

Dorota, ja do dzisiaj jestem jak w letargu, każda tragiczna historia rodzi wątpliwości. Ale nie wolno nic nie robić. Dorota Kacperek z Bytomia dziś powiedział: MAMA do Pani z rodziny zastępcze. Nie wolno nie mówić, trzeba krzyczeć!

Przyszła wiosna radość dla dzieci...

Każda akcja jest potrzebna, daje nadzieję na lepsze jutro dla maltretowanych, głodzonych, niekochanych dzieci.

Dla mnie to walka z wiatrakami-ile się mówi,trąbi o przemocy,a w mediach stale o maltretowanym,zagłodzonym dziecku.I jak zwykle pracownicy MOPS zdziwieni...

Przepraszam za błąd w dacie oczywiście powinno być 16.04.2014 roku.

16.01.2014r. WOŚP organizuje ogólnopolską akcję Nie bij mnie - kochaj mnie z zabandażowanymi misiami. WOŚP dziękuję, Danielku to za Twoją sprawą i sprawą Kacperka.

Danielku, Twój dramat powalił mnie na kolana, co bym nie robiła co bym nie myślała co bym nie mówiła co bym nie pisała, nie mogę dźwignąć się z tych kolan. Chłopczyku ten ciężar jest tak wielki że nie mam siły się wyprostować. Tęsknię za Tobą.

Może tak by było, może nie. Dziwne, ale to dziecko kochało tego potwora, chciało nawet nań mówić "mamusiu". Ja jednak przede wszystkim nie widzę Daniela jako normalnego i szczęśliwego 40- latka, ojca swoich własnych dzieci i prawej ręki w firmie swojego ojca (choć być może wybrałby inny zawód). Myśli te zresztą wiernie się mnie trzymają i dzieje się tak mimo przypuszczenia, że gehenna tego dziecka skończyłaby się za jakieś 2 lata, gdyż chłopiec albo wróciłby do rodzonej matki na Podlasie, albo pani Renata po wzięciu ślubu z panem Janem stałaby się osobą mniej sfrustrowaną a do tego kto wie - może zrozumiałaby więcej zostawszy matką swojego własnego dziecka. Jednak wyrządzona krzywda miałaby zapewne charakter już trwały i mało kto po podobnych przejściach jest szczęśliwy w dorosłości.

Cześć Kochanie. Twoje ciałko nigdy nie mogło dorosnąć... Nigdy nie doczekałeś czasu, żeby zobaczyć starą, może schorowaną i potrzebującą pomocy osobę, która zniszczyła Ci dzieciństwo. Nie doczekałeś czasu gdy byc moze to ona poprosiłaby o szklankę wody. Ale Ty byś ją podał...wiem o tym... Bardzo, bardzo tęsknię Danielku, choć nie wiem dlaczego...