Daniel Litwiniuk

Z wydaniem książki ponoć kiepsko,bowiem Mariusz Szczygieł miał zamiar ja napisać w oparciu na szerokim wywiadzie z K.Tak zrozumiałam .

a co z książka, którą miał napisać MAriusz Szczygieł? Ponoć miała się nazywać"Inna", w której miał min. zdradzić kto do niego napisał o historii Danielka. Może coś wiecie na ten temat?pozdrawiam

Ślicznie napisane Pani Tereso....

Czy można nie kochać słoneczka na niebie , Ty byłeś tym słonkiem i jego promykiem .. Czy można nie kochać tęczy kolorowej Ty byłeś każdym jej kolorem.Czy można nie kochać ufnych oczu dziecka ,wpatrzonych z miłością w swojego rodzica. Nie wierzę że można ...nie kochać...

Natalia, Dorota- tez mnie to pytanie nurtuje. Jak to sie odbylo - na ile ona wiedziala. Na ile on jej utrudnial widzenia z nim. Wiemy, ze przedszkolanki poprosily o jej przyjazd, ale w ktorym to bylo momencie? Mi sie wydaje, ze raczej na poczatku, a nie dopiero po tej obdukcji, bo wtedy oni go juz przeniesli od razu de tego innego przedszkola. Wiec ona cos tam na pewno wiedziala, ale moze nie miala pojecia jak to jest powazne. W tamtych czasach bylo inne podejscie do kar fizycznych, moze jej sie wydawalo, ze przedszkolanki przesadzaja i ze to nie odbiega od normy. Poza tym wydaje mi sie osoba slaba, mloda, bez srodkow. Pewnie nie wyobrazala sobie jak ma utrzymac jeszcze jedno dziecko, jak je zabrac - bala sie gaszczu przepisow prawnych, przeciez sad juz przyznal dziecko ojcu. Nie miala na pewno srodkow na adwokata. Wygodniej bylo nie robic nic, miec nadzieje, ze wszystko jest normalnie. Do czasu. Nie rozumiem tez, jak to mozliwe, ze on byl na pogrzebie. W dzisiejszych czasach wydaje sie to niemozliwe - ludzie by go zlinczowali. A tam sie spokojnie pojawil, jedynie matka plakala i miala podobno do niego pretensje. Dziwne to wszystko. Najbardziej boli samotnosc tego malucha, to ze on pewnie wierzyl, ze tak to musi byc, ze swiat taki jest. Ze nikt nie moze mu pomoc. Co akurat bylo prawda. Nawet wlasny ojciec, ani wlasna matka nie pomogli. Tylko oddali w rece kata. A ojciec jeszcze sam dolozyl. Nie wiem czy mozemy powiedziec, ze matka go nie kochala. Pewnie go kochala po swojemu, choc te standardy milosci pewnie byly inne niz dzis. Dzis caly nasz swiat sie kreci wokol dzieci. Kiedys tak nie bylo - dzieci mialy siedziec cicho i nie przeszkadzac. Wiec to sie wpisuje w ta linie wychowania. Sama mialam wiele takich przypadkow w rodzinie - kuzynostwo, ktore bylo bardzo bite, za to grzeczne. Co by nie mowic, to wtedy bylo normalne. Bicie pasem bylo normalne. Tak, ze powstawaly pregi - to tez bylo normalne. Siniaki tez. Ale bicie do krwi nawet wtedy normalne nie bylo, tak samo bicie sprzaczka pasa. Naderwanie ucha - tez nie. Dlatego pewnie na Danielka zwrocily uwage przedszkolanki. Nie dlatego ze byl bity, tylko dlatego, ze do krwi. brrr. Boze, Boze, od dawna nie wiem czy w Ciebie wierze. Ale tak bardzo bym chciala wierzyc, zeby ten aniolek u Ciebie byl i czul jak wiele osob go kocha.

Jakoś ciężko mi w to uwierzyć....

Kiedys napisalam ze matka Daniela chyba Go nie kochala...

No właśnie ja też nie wiem o jaki artykuł chodzi?

Grazyno z Torunia - o jakim artykule mowisz? Chetnie sie dowiem. Jesli masz czas i checi- napisz mi prosze wiadomosc prywatna [email protected]. dziekuje

Właśnie, o ile taki mit istniał. Nikomu swego zdania nie narzucam, każdy ma prawo myśleć zgodnie ze swoimi przekonaniami, jedynie pewne rzeczy poddaję pod rozwagę. Czy dobra matka oddaje swoje 3-cie dziecko do adopcji, mając mieszkanie (wtedy dostała socjalne) i pracę, a więc środki utrzymania? Po to dziecko do adopcji wówczas zgłosili się... oprawcy Danielka, pomimo, że ojcem nie był J.L. Matka i siostra nie pozwoliły zapalić zniczy na grobie naszego małego Bohatera, a nawet wezwały policję i to powinno dawać do myślenia...