Krzysztof Rzepecki

✿─══─══─ ŚWIATEŁKO PAMIĘCI ─══─══─✿
Kochani dziękuję za pamięć o moich rodzicach. Wyjeżdżam na 15 dni ale sercem i myślami jestem z naszymi kochanymi Aniołkami. Życzę Wam drodzy spokojnych i szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia oraz dobrego Nowego 2015 Roku. Przytulam do serduszka i całuję. Beata.

Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy. ✿
✿ ✿
✿ ✿✿ (¯`•´¯)✿ _ ˜”*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•✿✿ ✿ W DNIU PALENIA ŚWIEC KRZYSIU NIECH, TO ŚWIATEŁKO CI ŚWIECI I NIGDY NIE ZGAŚNIE....

Jak stru­mienie i rośli­ny, dusze także pot­rze­bują deszczu, ale deszczu in­ne­go rodza­ju: nadziei, wiary, sen­su is­tnienia. Gdy te­go brak, wszys­tko w duszy umiera, choć ciało na­dal funkcjonuje. ▪▪▪══▪▪▪══▪▪▪ PAMIĘTAM KRZYSIU ▪▪▪══▪▪▪══▪▪▪ Życzę ci od­wa­gi, jaką ma słońce, które codzien­nie od no­wa wschodzi nad wszelką nędzą świata. Niektórzy po za­pad­nięciu zmro­ku już nie pot­ra­fią uwie­rzyć w słońce. Bra­kuje im tej od­ro­biny cier­pli­wości, aby docze­kać nad­chodzące­go po­ran­ka. Kiedy prze­bywasz w ciem­nościach, spójrz w górę. Tam cze­ka na ciebie słońce. Ono nie omi­ja ni­kogo. Ciebie też nie omi­nie, Jeśli nie scho­wasz się w cień. Z każdym dob­rym człowiekiem, który za­mie­szku­je ziemię, wschodzi ja­kieś słońce. /PHIL BOSMANS/ KOCHANI,NIE BĘDĘ DOSTĘPNA DO SOBOTY,ALE JUŻ W NIEDZIELĘ BĘDĘ Z WAMI. ZAPEWNIAM O MOJEJ MODLITWIE DLA NASZYCH ANIOŁECZKÓW. POZDRAWIAM SERDECZNIE.

By­wają w życiu chwi­le, których ból da­je się zmie­rzyć do­piero po je­go przeżyciu, i wówczas dzi­wi nas, iż zdołaliśmy go znieść.   ◄►◄►◄► KRZYSIU ◄►◄►◄►
                       ⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰⋰  Ludzkie łzy to z jed­nej stro­ny wy­raz og­ro­mu cier­pienia, lecz z dru­giej także ul­ga. Ra­zem z łza­mi wypływa cier­pienie, by zro­bić miej­sce na nową, ko­lejną falę bólu. Inaczej ból przes­tałby się w nim mieścić.

[...] Tym­cza­sem pas­tor, drob­ny, zgar­biony, o łysej chwiejącej się głowie, coś mówił stojąc na górce roz­grze­banej, pia­szczys­tej ziemi. Przy­sunąłem się bliżej, żeby go usłyszeć. - Pochyl­my się przed Bo­giem, który zesłał nam tę śmierć – usłyszałem, jak mówił do kil­ku­nas­tu zeb­ra­nych na cmen­tarzy­ku osób, przy­tulo­nych do siebie, aby zmieścić się w cieniu wątłej akac­ji. – Podziękuj­my mu za to, tak – podziękuj­my. Śmierć bo­wiem uwal­nia nas od naszych szkod­li­wych na­miętności, od naszych śmie­sznych am­bicji i bez­myślnych dążeń. Czy wiecie, czym są wszys­tkie prag­nienia, które tak nas roz­pa­lają? Otóż – niczym, po­wiadam – niczym. Śmierć uderza nie tyl­ko w tych, którzy umar­li. Ona za­razem ob­naża ni­cość żywych, przy­pomi­na im, że są prochem. Śmierć jest czymś wiel­kim, po­nieważ jest wy­rozu­miałością i prze­bacze­niem. Widzi nasze ułom­ności, naszą krótkowzroczność, nasze grzechy, a jed­nak ot­wiera ra­miona i przyj­mu­je wszys­tkich. Jest pobłażli­wa, więc mi­mo nasze prze­winy bie­rze nas do swo­jego króles­twa, które jest wie­czne i chce tyl­ko jed­ne­go – abyśmy w nim byli! Ro­zej­rzałem się po ludziach. Czy ktoś z nich ro­zumiał słowa pas­to­ra? Sta­li wokół roz­ko­pane­go dołu, mar­kotni i mil­czący, co­raz to ocierając spo­cone, sta­re twarze. (`*•.¸ (`*•.¸ ¸.•*´) ¸.•*´) *✿*° • °*•✿•*° • °*✿* ◕ڿڰۣ◕ڿڰۣ◕ڿڰۣڿ◕ڰۣ◕ڿڰۣ◕ڿڰۣ ✿ ✿
✿ KRZYSIU

▪══▪ ҈ ..ŚWIATEŁKO MOJEJ PAMIĘCI.. ҈ ▪══▪

⋰⋰⋰☆❤☆⋰⋰⋰ PAMIĘTAM KRZYSIU ⋰⋰⋰☆❤☆⋰⋰⋰

✽═══✽«•» PAMIĘTAM ANIOŁECZKU «•»✽═══✽

____________(')✲
___________(('))) ___________(('))) __________(((')))) _________▒░❇❇▒░ _________▒░❇❇▒░✲
_________▒░❇❇▒░ _________▒░❇❇▒░✲
______███    ███▓▓▒░✿
_____█████ █████▓▓▒░✿
______█████████▓▓▒░✿
________██████▓▓▒░✿
__________███▓▓▒░✿
_______░░(¯`v´¯)░✿
______░░(¯`[█]´¯)✿
_░░(¯`v´¯)(_.^._)░✿
░░(¯`[█]´¯)░✿
__░(_.^ ._)░✿ ●═══════ღ PAMIĘTAM ღ═══════●

Nad Twoją mogiłą białe kwitną życia kwiaty. O ileż lat to już było bez Ciebie duchu skrzydlaty. Nad Twoją mogiłą, od lat tylu zamkniętą. Spokój krąży z dziwną siła z siłą jak śmierć- niepojętą. Nad Twoją mogiłą cisza jasna promienieje. Jakby w górę coś wznosiło jakby krzepiło nadzieję. Nad Twoją mogiłą klękam ze swoim smutkiem. O jak to dawno było jak się dziś zdaje malutkim. Nad Twoją mogiłą lampki zgasły kochanie. Me usta szeptały daj mu wieczne odpoczywanie.