Krzysztof Rzepecki

Do kogo usta otworzyć by chciał wysłuchać skarg. Do kogo usta otworzyć by móc wyjawić żal. Kogo mam winić za życie z którym zaigrał los. Kogo mam winić za życie cierpienia pełen trzos. Dla kogo me serce bije tęsknoty znając smak. Dla kogo me serce bije z życiem wciąż walcząc tak.

Moje serce płacze rozpacz łzy wyciska. Odszedłeś Syneczku Osobo Najbliższa. Już Cię nie przytulę nie poczuję więcej Ciepła Twojej dłoni ach jak dusza boli. Może teraz widzisz jak kreślę te słowa. Żegnaj mój Syneczku w mym sercu żałoba...

Uchyl mi rąbek nieba... Bym płakać przestała... Podaruj mi chwilę wytchnienia... Bym słońce na niebie ujrzała... Wypełń sobą pustkę w mym sercu... By cieplutko mi było... Ulecz moje rany... Aby więcej ich nie było... Osusz moje perły... Które po policzkach spływają... Natchnij mnie nadzieją... Bym w niej podporę miała...

Kaganek Twego życia zgasł mój jeszcze chyba się nie dopalił... Przedwczesny był to końca czas, zabrał Cię Bóg, a mnie ocalił! Takie to bardzo niesprawiedliwe, odszedłeś! – Ja zostałam sama... Okrutne życie i złośliwe nie wiem co robić teraz mam? Bo utraciłam sens wszystkiego świat istnieć dla mnie przestał już! Przyjdź do mnie we śnie – powiedz dlaczego? nadzieję w serce moje włóż! Daj mi choć jeden znak we śnie, że tam jest dobrze i czekać będziesz. Tak bardzo, bardzo kocham Cię i będę kochać, zawsze i wszędzie!

Ty nie odszedłeś daleko... Wiem to, rozumiem, czekam. To tak jakbyś był obok, za rzeką. W tej wsi, co mgły ją zasnuły... A po górach i skałach wiatr zawodzi I śpiewa piosenkę tęsknoty przepastnej. Dniem każdym biegnę do Ciebie W tę światłość boskości jasnej. A mówią, że to otchłanie, Że tam gdzie jesteś nic nie ma... Jesteś w blasku słońca I w trawach, w koronie drzewa... Dlatego palę Ci świeczkę, Jej płomyk serce ogrzewa, Bo kiedyś będziemy znów razem. W to wierzyć mi bardzo trzeba...

Niebo się zatrwożyło,zerwał się silny wiatr. Kiedy w ostatnią drogę ruszyłeś. Bo przecież nie tak miało być. Ty miałeś jeszcze długo żyć. Cieszyć nas swymi słowami. Gestem ,uśmiechem ,minami,. Dlatego niebo ucichło. Kiedy składano Twoje ciało. Bo dopatrzono się tam w niebie. Że się ktoś bardzo pomylił. Zabierając nam tak wcześnie Ciebie.,

Dlaczego mnie zostawiłeś, dlaczego odszedłeś w nieznane, Ja wiem, że wyroki boskie nie są do końca poznane. Było nam razem dobrze, byliśmy tylko dla siebie, Przyszedł ten dzień okrutny, na zawsze straciłam Ciebie. W ostatniej ziemskiej drodze, smutna kroczyłam za Tobą, Myślałam, że będę dzielna, a teraz nie wiem, co zrobić ze sobą.

Spoglądam w górę i czytam z gwiazd. Bezchmurne niebo znaczy Twą twarz. Choć jesteś daleko, u Nieba Bram, Wiesz, że tu bardzo brakuje Cię nam... Wiatr ustał na moment, żółty liść spadł z drzewa, Ponad tonią morza, przeleciała mewa. Pamięć o Tobie wciąż w mym sercu trwa, A po mym policzku cicho płynie łza... ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ DZIĘKUJĘ ZA PAMIĘĆ,MODLITWĘ I ŚWIATEŁKA ZAPALONE MOJEMU JACUSIOWI.

Chciałabym dotknąć twej dłoni. Poczuć puls Twojej skroni. Lecz jesteś taki daleki. W milczeniu spuszczam powieki. I choć w myślach wędrujesz jak chcesz. Choć jesteś tam Ty i ja jestem też. Choć to sen twa dłoń na mojej wciąż leży. Chcę śnić zawsze i bez ustanku. Nie chcę znów następnego poranku. Tyle w każdym dniu nie kończącej niedoli. Co w śnie uszczęśliwiło jutro zaboli. Choć na około zawsze będziesz wszędzie. Mnie obok Ciebie już nigdy nie będzie.

Naszych wspólnych dni było o wiele za mało. Gdyby ta jedna łza zmyła całe cierpienie. Ale nie,z tej strony nie ustąpi ukojenie. Tak pusto tu bez Ciebie gdzie Ty jesteś w niebie ? Nie odpowiadasz wiem, tyle pytań czeka. Czeka , a czas niestety ucieka.... Bóg powiedział,że to już czas. Więc odszedłeś i zostawiłeś nas. Nic dla mnie wtedy nie istniało. Tak jakby coś serce mi wyrwało. Czułam że razem Tobą umieram. I razem z sobą wszystkich zabieram. Jednak żyje nadal i Ciebie mi brakuje. A tęsknota za Tobą wciąż życie mi truje....