Lidia i Łukasz Skarupińscy

„Rozpaczą sięgam dna Samotnie jak okręt na morzu bezradna, Krzycząca w środku, zła Samotnie na życia rozdrożu… Jaką więc drogę wybiorę? Czy to ma jakieś znaczenie Jeśli Ciebie w nią nie zabiorę…. Wezmę ze sobą moje cierpienie…” ******(¨`·.·´¨)(¨`·.·´¨)******* *******`·.(¨`·.·´¨)..·´******** ********** `·.¸.·´********** ___BEZSENS!!!_____ Wszystko jest bez najmniejszego sensu!!! Czas mija, ból pozostaje ten sam! _____ANIOŁECZKI____

Zaczynam wierzyć, że tak naprawdę to rodzice dostają swoje dzieci tu na ziemię tylko na chwilę, żeby mogli się nimi zaopiekować, wychować, zanim się usamodzielnią i zaczną żyć własnym życiem. Są nam tylko powierzone na chwilę. Tylko dlaczego, gdy Bóg stwarzał ten nasz świat nie uczynił go choć trochę doskonalszym, nie powinien zabierać rodzicom tak małych, większych i całkiem dużych ale dalej dzieci. Przecież od niego wszystko miało zależeć, nie pomyślał przy stwarzaniu świata przyjąć jakiś przyzwoity wiek do odchodzenia, przynajmniej zachować jakąś kolejność i porządek tego świata. Boże, nie przewidziałeś jak możesz skrzywdzić rodziców, jak mogą cierpieć, a jeszcze bardziej pokrzywdzone są nasze dzieci, nie oglądając tego świata który stworzyłeś. Mam tylko nadzieję, że przynajmniej tam w niebie zapewniłeś im Boże jakieś boskie warunki, że mogą biegać na bosaka po niebieskich łąkach, pozwól im zrywać piękne kwiaty w Twoich zielonych ogrodach, cieszyć się jasnością twojego światła, spać na pięknych, jedwabnych poduszeczkach utkanych przez twoich aniołów z niebiańskich promyków, niech aniołowie grają im najpiękniejsze melodie, niech anielskie kołysanki ukoją je do snu, lub w takt pięknej muzyki mogły biegać, bawić się i być szczęśliwe. ************************************************************************************************ Boże opiekuj się teraz moją coreczką, tą którą powołałeś do siebie w tak młodym wieku, taką mądrą i wyjątkową, tą którą mi kiedyś wypożyczyłeś, powierzam Ci Ją teraz pod Twoją opiekę, daj jej chwałę, radość i światło. ♥¸.•*´+`*•.¸ ♥ + ♥ ¸.•*´+`*• .¸♥ ♥¸.•*´+`*•.¸ ♥ + ♥ ¸.•*´+`*• .¸♥ ___ANIOŁECZKI____

Są dni pełne radości, szczęścia i uniesień. Ale są też inne - pełne zadumy i smutku. I taki jest listopadowy dzień, kiedy to przychodzimy na cmentarze, zapalamy znicze, wzdychamy, tęsknimy i... odchodzimy. Niestety, życie ma swój początek i swój koniec. Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy pamiętać... ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Ciszą cmentarną ukołysani, z dala od życia i znoju, dobiwszy wreszcie cichej przystani, odpoczywają w pokoju. ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Pomyślmy przez chwilę o tych, na których grobach nikt nie zapali lampki, nikt nie przyklęknie i nikt nie odmówi modlitwy. Może warto wziąć ze sobą dodatkowy znicz i zapalić go na jakimś zaniedbanym, smutnym, opuszczonym grobie? Koniecznie zapalmy taki znicz i przystańmy w zadumie. ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ A choć ich życia płomień zgasł, To myśli o nich Są przecież w nas. ___ANIOŁECZKI____ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Twój Płomień Zapalcie na mym grobie znicz, Niech płonie on ku mojej czci, Nie zapomnijcie, że od Was odszedłem, Nie zapomnijcie, że Was kochałem, Że się bawiłem, że się śmiałem. Dziś pozostaje jedynie płomień, Który oświetla moje nazwisko, Został jedynie on, Czerwienią się kołysze, Na wietrze jego wielkość maleje. Zwykły płomień, Tak niewiele, A dla mnie to teraz wszystko co mam... 1.XI Święto Wszystkich Świętych Światełko pamięci _____◕___________◕ _____◕_______________◕ ___◕_________ ۩_________◕ __◕________ ۩___۩________◕ _◕________ ۩_____۩________◕ _◕_______ ۩_______۩________◕ _◕________ ۩__۩__۩_________◕ _◕_________ ۩_۩_۩__________◕ __◕________█▓▓▓▓________ ◕ ___◕______ █▓▓▓▓▓_______◕ ____◕_____ █▓▓▓▓▓______◕ ______◕___ █▓▓▓▓▓____◕ ________◕_ ██▓▓▓▓_◕ _________ ██▓▓▓▓▓ _______███████████_______ Miliony światełek i modlitwa dla tych, których już z nami tutaj nie ma[*] ______LIDIO____ŁUKASZKU_________ ♥*•.¸.•*♥*•.¸.•* ♥*•.¸.•* ♥♥*•.¸.•*♥*•.¸.•* ♥*•.¸.•* ♥♥*•.¸.•*♥*•.¸.•* ♥*•.¸.•* ♥

Idąc przez życie wydaje ci się, Że wszystko umiesz, Wszystko zniesiesz, Wiesz czego potrzebujesz Lecz w jeden dzień Jak zmieniająca się pogoda W życiu zapanuje chaos i niezgoda. Zmienia się wokół ciebie wszystko Całe ci znane przez lata środowisko. Zapominasz jak pływać, Jak wypoczywać, Jak założyć buty I jak iść na skróty Gdy zamykasz oczy Nawet sen cię męczy A wstając rano Znów dzień cię dręczy Wszystko się zmienia Cały ten okrutny świat, Lecz trzeba to wszystko przetrwać. Z odwiecznym zapytaniem – JAK????????????? ¸.•*•.★.•*•.¸¸ .•*•.★.•*•.¸.•*•.★.•*•.¸¸ .•*•.★.•*•. „ Ja się nie skarżę na swój los, potulna jestem jak baranek, i tylko mam nadzieję, że….że chyba wiesz ,co robisz Panie. Ile mam grzechów? któż to wie, a do liczenia nie mam glowy. Wszystkie darujesz mi i tak, nie jesteś przecież drobiazgowy! Lecz czemu mnie do raju bram prowadzisz drogą taką krętą, i czemu wciąż doświadczasz tak, jak gdybyś chciał uczynić świętą. Nie chce się skarżyć na swój los, nie proszę więcej, niż dać możesz i cięgle mam nadzieje, że.. że chyba wiesz,co robisz Boże. I tylko czasem przemknie myśl „Przecież nie jestem tu za karę. Czemu mi dałeś wiarę w cud, a potem odebrałeś wszystko. Ja się nie skarzę na swój los, ale nie opuszczaj mnie Panie. „ ¸.•*•.★.•*•.¸¸ .•*•.★.•*•.¸.•*•.★.•*•.¸¸ .•*•.★.•*•.¸.•*•.★.•*•.¸¸ .•*•.★.•*•.¸.•*•.★.•*•.¸¸ ____ )) ____/',( __ (,"★",) ____|♥| __▓▓▓▓ __▓▓▓▓ __▓▓▓▓ __▓▓▓▓ __▓▓▓▓ ** ANIOŁKI **

Trzeba uczyć się siebie na nowo, bo tamto stare ja umarło razem z Nim. „Wymyślać” siebie na nowo. Spróbować tchnąć życie w kukłę, która z nas została. I dni jakoś same się toczą. Choć wolno niemiłosiernie. Cierpliwie czekać, aż zacznie się czegoś chcieć. Gdzieś pojechać, coś zobaczyć, mieć coś nowego. I powalczyć ze skradającym się uczuciem zdrady wobec dziecka. Jak ja mogę się z czegoś cieszyć i śmiać, pozwolić na jakiejś wyjście, nowy zakup gdy moje dziecko nie żyje i jest zakopane pod ziemią. Zdrada! Zdrada! – krzyczy coś w środku. Zapomniałaś o swoim dziecku? Wyrzuciłaś je z pamięci? Kanty bólu z czasem łagodnieją, powoli uczę się z tym żyć. Przez chwilę można znaleźć ukojenie, odetchnąć głębiej. Na początku się TEGO nie zauważa, ale TO jest. Niezależnie od nas. Jak i większość naszego życia. Sinusoida lepszych i gorszych dni krąży niespokojnie. To się wspina; to opada. Czas rozdzierania i czas zszywania. Czas beznadziei i czas nadziei. Co i raz dopada mnie myśl jak to możliwe, że ja żyję i dalej „w miarę normalnie”, gram w tym filmie bez jednego aktora. A ze światem nie stało się nic. To późniejsze PO, już nieco spokojniejsze, nigdy nie będzie takie NORMALNE, bo być nie może. To życie obdarte z poczucia bezpieczeństwa, z poczucia jakiejkolwiek kontroli nad życiem swoim i swoich bliskich. Ale żyjemy, a każdy dzień przybliża nas do spotkania…
═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Tyle marzeń nie spełnionych, tyle wypraw nie odbytych, tyle słów nie wypowiedzianych, tyle rzeczy nie poznanych…. ANIOŁECZKI......

Co tu jest prawdą, co nie ? Po której stronie jest sens ? Bo jeśli tam, po co jest Ten nasz świat ? Ci, co odchodzą Wciąż z nami są. Czujesz ich pomoc, Gdy jest źle. Więc gdy z ciemnością Rozmawiasz, to... Oni Cię widzą, Oni są.. _____ANIOŁECZKU______ SPOTKAMY SIĘ JESZCZE KIEDYŚ, ALE JUŻ PO DRUGIEJ STRONIE ˜”*°•°*”˜•°*”˜*°*˜”*°•°*”˜*°*˜”*°•˜”*°•°*”˜ NIEDZIELNE POZDROWIENIA

*•.¸ ❀ ¸.•* LIDIO*•.¸ ❀ ¸.•*

*•.¸ ❀ ¸.•* ŁUKASZKU *•.¸ ❀ ¸.•*

Dlaczego odszedłeś bez pożegnania Dlaczego odszedłeś bez wahania Zabrałeś wszystko co dobre Radość, szczęście i sny A zostawiłeś nam wszystkim Smutek, rozpacz, tęsknotę i łzy Tak bardzo serce boli Bo nie ma Cię już z nami I nie mam się już z kim Podzielić wspomnieniami Serce moje krwawi I z oczu leją się łzy To zły człowiek powinien tam leżeć, A żyć powinieneś TY… ___˜”*°•۞•°*”˜... ˜”*°•۞•°*”˜___ W pamięci zostają żywe obrazy. A w sercu nadziei płomień. Chwile, które tak bardzo zatrzymać byś chciał. Jak fale odpłynęły gdzieś w dal.... ___˜”*°•۞•°*”˜... ˜”*°•۞•°*”˜___ Wybacz mi ANIOŁKU że nie umieim w to uwierzyć. Że wciąż czekam...... ___˜”*°•۞•°*”˜... ˜”*°•۞•°*”˜___

Nie płacz, nie pytaj dlaczego, gdy wiatr przestanie wiać. Gdy czas zatrzyma sie na chwilę. Nie płacz, gdy wszystko straci smak. A gdy w deszczu łez, poczujesz wielki ból i cierpienie , przytul do serca piękne wspomnienie. Nie płacz... ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Jesteś tak blisko na wyciągnięcie ręki, a jednak tak daleko -- bo nie mogę Cię dotknąć - przytulić - objąć... Tak daleko, że aż blisko - w moim sercu.. ...LIDIO...ŁUKASZKU.... ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ POZDRAWIAM SERDECZNIE