Justynka Cuber

Gdy smu­tek bo­li, a słowa zbyt małe, by roz­pacz wypowiedzieć... Zos­ta­je tyl­ko mil­cze­nie, pełne gorących łez i blis­kości osiero­conych serc... POCIESZ SWOICH BLISKICH W ICH SMUTKU I TĘSKNOCIE

W dłoniach trzymam znicz by w myślach... go zapalić z serca dam Ci kwiat BY PAMIĘĆ O TOBIE OCALIĆ... ......... , . - . - , _ , ....... ......... ) ` - . .> ' `( ....... ........ / . . . .` . . ........ ........ |. . . . . |. . .| ........ ......... . . . ./ . ./ ......... ........... `=( /.=` ......... ............. `-;`.-' ............ ............... `)| ... , ........ ................ || _.-'| ........ .............. ,_|| _,/ ........ ....... , ..... || .' ............. ....... | | ,. ||/ ............. .... ,..` | /|.,|Y, ............ .... '-...'-._..||/ ............. .......... >_.-`Y||.............. .............. ,_|| ............... ............... || ........... ................ || .......... ................ || ........... ................ |/ .........

Tam na dnie serca miłość została
Szczera ,najlepsza, która wciąż żyje
Choć biegiem czasu już utulona
Ciągle tak wiele tęsknoty kryje...,,

Idę przez cmentarz o wieczorowej porze. Światło z mogiły rozświetla mrok nocy. Kamienne krzyże ,posagi,tablice. Zamknęły życia tak wiele w niemocy. Ale wiedziałam ,że co śmierć zniszczyła. I czarna ziemia przyjęła do wnętrza. Wnet się jutrzenką świetlistą zapali. Siłą zwycięstwa to nadziei tęcza. Stoję znów w miejscu. Prawie takim samym. I żal okrutny rozrywa mi dusze. I nie chce płakać,ten potok wstrzymuje. Lecz nie potrafię i zapłakać muszę. I wciąż mnie trwoży ostatnie kuszenie. Łzy jak diamenty i diabelska nuta. I ciągle słyszę słowa,które gasną. ...Już się nie lękaj,to mu się nie uda.... Znów póżną wiosna przekwita kaczeniec. I białe róże w śmietniku wyrzucone. Zdawać się może ,że drzwi już zamknięte. Ale naprawdę nic nie jest skończone. Przemijać będą mroki i wieczory. Jesienie,zimy,wiosny,ciepłe lata. A mnie wciąż serce będzie z żalu szaleć. I łzy wyciskać tą okrutną datą. ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ___ANIOŁKU____ W GŁĘBOKI SPOKÓJ NIEBIAŃSKĄ CISZĘ DUSZA SIĘ TWOJA ZATAPIA POWOLI TAM GDZIE JUŻ LUDZKICH GŁOSÓW NIE SŁYSZYSZ GDZIE NIC NIE DRĘCZY I NIC NIE BOLI.....

Głośniej niż w rozmowie Bóg
przemawia w ciszy,
kto w sercu ucichnie
zaraz Go usłyszy...
(*)(*)(*)(*)(*)

Nasze Dzieci ♥ nasza radość…
nadzieja…nasza miłość…
bo tak właśnie mój Boże zawsze przecież było. Więc cóż napisać innego choć tysiące myśli lata po głowie. Skoro w tym wszystko zawarte wykute w kamieniu złotem pociągnięte jeszcze świeże jeszcze mocno czytelne nie starte mój Boże ani nie zatarte miłość… ona nie ginie ona pozostała lecz radość jak ją odzyskać gdy ta co ją dawała już u Ciebie mój Panie....

Gdzieś w maleńkim serca kąciku
o naszych bliskich pamięć się kryje.
I choć ich obraz nieraz zamglony
to jednak trwa i wciąż żyje.
POKÓJ TWOJEJ DUSZY

Pali się świeca jasnym płomieniem, tak jak Twe życie się paliło... Wiatr świecę zgasił, pogrążył w cieniu i Twoje życie się skończyło! ♥````````````) ♥```````````( ( ♥``````````) ) ) ♥`````````( (,) ) ) ♥`````````( ( ( (,))`` ŚWIATEŁKO ♥`````````((,) ) ) ) ``PAMIĘCI ♥````````( ( ((,) )) )`` WRAZ Z ♥````````( (( (,,)) ))`` MODLITWĄ ♥```````````[][*][] `` DLA CIEBIE ♥`````````【░♣▁☼▁♣░】``JUSTYNKO ♥`````````【░♣▁☼▁♣░】 NIECH ♥`````````【░♣▁☼▁♣░】 ZAWSZE ♥`````````【░♣▁☼▁♣░】 SIĘ TLI ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Jak uśpić mam Cię serce
Gdy cierpisz te katusze?
Jak mam zapełnić miejsce
Gdy mi rozrywa duszę?
Jak znaleźć mam odpowiedź
Dlaczego właśnie Ty?....

ŚWIATŁOŚĆ WIEKUISTA NIECH ZAWSZE CI ŚWIECI