Daniel Litwiniuk

Moim zdaniem Monika robi sporo . Samo to ze odwiedza te groby w rzeczywistosci nie palcem po klawiaturze. Posprzata grob to jest sporo, wazne ze cos robi.

Dorotko o co Ci chodzi ,, wy w kolko to samo nie dogadamy sie ,, nie rozumiem

Moniko, aby jak najwiecej takich ludzi jak Ty. To bardzo piekne co robisz.

Wy w kółko jedno i to samo....Nie dogadamy się.

Dorota opanuj sie☺ Na przykład mnie taka postawa bardzo wzrusza ze są takie osoby jak Monika.Ja tez pamiętam sprawę Oskarka sprzed 10 lat ale byłam wtedy nastolatka.Usłyszałam w wiadomościach i było to straszne ale teraz jako mama kiedy znowu gdzies przeczytałam o tym i drastyczne szczegóły jakie są umieszczone w internecie to tak mnie to załamało ze parę dni chodziłam jak cień wiec jakie to ma znaczenie kiedy to było? Przecież za nie długo następna osoba w Onecie czy na innej stronie dowie sie o Danielku czy innym dziecku zakatowanym i odwiedzi strone ku pamięci,przeczyta i będzie to dla nich szokiem i co odpiszesz mu "a co teraz się dowiedziales?" Ja naprzyklad ciesze się ze czytam ze ktoś był na tych grobach, że odwiedza.Nie wszyscy nawet umiał zrozumieć takie osoby które tak postepuja.Mój mąż na przykład nie.....juz mu nawet nic nie mowie.Mówi "boże Ty znowu o jakiś tragediach"Wzrusza go do łez kiedy ogląda coś takiego w telewizji ale chodzenie na groby to już nie dla niego.Dziekuje Moniczko ze zrobiłaś te strony i dodałas zdjęcia.Jezus a ta dziewczynka skatowana to jakiś koszmar.Takie maleństwo...Kiedy w Polsce mordercy dzieci zaczną odpowiadać za najgorsza zbrodnie na świecie? Kiedy to się skończy i te potwory zaczną bać się kary?mam nadzieje ze prawo w Polsce wkoncu zacznie być sprawiedliwe a nie chronić katow.

Pani Doroto każdy może tylko że jakoś nie zauwazyłam zeby każdy to robił. Nie oczekuje oklasków od nikogo tylko odpisałam na Pani wcześniejszy zarzut że zamiast tylko biadolić staram sie coś robić dla tych dzieciaszków. Pani Milenko wspomniana zakatowana dziewczynka miała czternascie miesięcy. pozostałe dzieci byłu tez w podobnym wieku

Zaraz,chwila.A od kiedy pamiętasz Oskara,Bartka i inne dzieci? Teraz założyłas ich strony,a czemu nie 5,10 lat temu? Historię Oskarka pamiętam 10 lat.Nie tutaj się dowiedziałam.Dobrze,że pamiętasz, odwiedzasz groby tragicznie zmarłych dzieci,ale nie oczekuj,że będziemy Cię oklaskiwać.Kilka osób było u Danielka nie chwaląc się tym faktem.Jeśli powiesz mi,że udzielasz się charytatywnie,społecznie,pomagasz w Domu Dziecka,Domu Seniora-chylę czoło.Na dzień dzisiejszy nic szczególnego nie robisz.Sorry za dosadność,ale znicz zapalić,kwiaty przesłać-każdy może i potrafi.

Boże...a ile ta biedna Blanka miala lat?Jezus mieszkam w miejscowości w której takie horrory się nie działy i nie dzieją a w okolicy tylko obok w mieście miało miejsce pobicie dziecka ale to było kilka siniaków i skończyło się dobrze dlatego takie sprawy znam tylko z telewizji i internetu.Co się dzieje z tymi ludźmi...potwory.

Do Danieka tez bym pojechała na grób niestety trochę jest za daleko ale może kiedyś będę miała okazję , niestety mieszkam chyba w zagłębiu okrucieństwa i tych grobkow skatowanych dzieci jest wiele . Ostatnio w mieście w ciągu trzech tygodni były aż trzy ciężkie pobicia dzieci w tym Blanki która nie miała szczęścia i zmarła. Najgorzej przezyłam kiedy pojechałam do Oskarka tyle wycierpiał w swoim krótkim zyciu niestety stan jego groby doprowadził mnie do rozpaczy . Tyle osób po tragedii pamietało po 10 latach nie było ani jednego kwiatka na grobiei był taki zaniedbany. Wszyscy zapomnieli. Dlatego uważam że wazne żeby dbac o groby tych dzieciaszków bo oni nie mieli nikogo bo przecież najblizsi byli katami. Pojechałam na ulice Oskarka na której mieszkał aby poczuc jego obecność. Nie trzeba się bać kontaktu z ta rzeczywistością bo może on wiele pomóc. Gdybym wiedziała o tym że mam okazje tam pojechać a tego nie zrobiła do tej pory bym żałowała.

Moniczko jesteś super dziewczyna.Ja rozumiem o co Ci chodzi.Dziękuję Ci ze byłaś na tych grobach i tak się angażujesz.Nic złego nie napisałaś i nie tłumacz się.Ja juz dawno o tym pomyślałam a potem napisałam ze strach się odezwac☺ Podziwiam Cię ze byłaś w tych miejscach bo ja nie dałabym rady...Miałam okazję jechać na wycieczkę do Warszawy ale stchorzylam bo cały czas tylko myślałam bym o Danielu...czy był w tych miejscach,czy jego małe stupki chodziły tu gdzie ja,czy oczy patrzyły na to co ja patrzę. To może chore...ale ja tak mam.Tęsknię i w myślach przytulam Danielka jakby był kiedyś mój.Zwłaszcza ze Daniel kiedyś mi się śnił i czułam ze chce mi przekazać jak on strasznie się wycierpial.A mimo tego staral sie cieszyc sie zyciem chociaz wszysko go bolalo od bicia.A w sny wierze bo zawsze coś mi się sprawdza albo potem okazuje się ze maja mi coś przekazać wiec miałam nadzieję że jak mi się przyśni Daniele to będzie to coś pocieszającego.A zobaczyłam slicznego,wesolego chlopca który ma pełno siniaków i z uśmiechem na twarzy opowiada mi coś..to straszne co Cię spotkalo😟