Daniel Litwiniuk

Czytam wszystko to co piszecie i tak sobie myślę o tamtych latach.Ilu było jeszcze takich Trynkiewiczów,przecież ta macoszka też powinna być izolowana od dzieci do końca życia ziemskiego. O tatusiu nie wspomnę.Do głowy mi nie przyjdzie aby karcić fizycznie lub psychicznie własne dzieci,jak trzeba być zdemoralizowanym aby zabijać przez miesiące lub lata. Spij Danielku,jak będzie mi to dane to kiedyś Cię znajdę.Maleńkie ciałko a Serduszko mądre i wielkie,porusza nas do dziś Twoja tragedia.Dałeś przykład na całe moje życie kochany Aniołku.Mój 5 letni synek prosi aby Ci wysłać serduszko od Niego

Słucham pięknych hiciorów zagranicznych z lat 80-tych. Zawsze najbardziej podobała mi sie muzyka z tego okresu. Pokazują datę 1980... jeszcze żył, 1982 już nie...... Koszmar...

Przyszedłeś na ten świat żeby umrzeć w taki okrutny sposób?! Boże po co i czemu tak?! Danielku jak mi ciężko to tylko Ty jesteś moją siłą.

Ja czasem nie wierzę, że On nie zyje. Nie wierzę, ze przeszedł przez to wszystko. Nawet nie mogę czasem uwierzyc, ze On w ogole zył. Widzę Go jak idzie sam do przedszkola, jak niedokładnie zapiętą ma kurtkę, byle jak włozoną czapkę... Bez opieki, bez kochającej dłoni, która dopieści, poprawi szalik przy szyi... Bez kogoś kto ucałuje na do widzenia. Tak mi Cię zal Malutki. Dalibyśmy Ci teraz tyle miłosci i ciepła, dlaczego tego nie zaznałeś Kochany?

luty........ za kilkanaście dni będę przezywać Twoją mękę od nowa... za kilkanaście dni umrzesz 33 raz... Nie wyobrazam sobie tego dnia.

Dziękuję, że tu jesteście...Z całego serca dziękuję... Dobranoc Danielku

mama, ja tylko funkcjonuję dzięki temu, ze tu nie zaglądam tak często jak kiedyś. Że tyle nie piszę, nie rozrywam ran od nowa. Ale przeczytałam teraz słowa Kasi przy zapalonym zniczu i łzy same cisną się do oczu. Maleńki, bezradny, grzeczny chłopczyk, prowadzony któregoś dnia na obdukcję, byc moze z małą nadzieją w serduszku, ze ktoś się zainteresuje, ze ktoś Mu pomoze, że skonczą sie dni samotne i bolesne noce na zbolałym ciałku. Niestety...swiat dorosłych zawiódł młodziutki umysł, drobne ciałko, małe seduszko. Musiał umrzeć, żeby skonczyły się Jego smutne dni pełne strachu na kazdym kroku. Jak bardzo boli to, że mogłes zyc Kochany. Jak boli fakt, że w Twoim serduszku zapalił sie promyk nadziei. Jak boli wiedza, ze ostatniego dnia swojego zycia patrzyłes przez okno pięknymi, czarnymi oczkami. O czym myslałes Malutki chłopczyku? To było Twoje ostatnie spojrzenie na swiat? Znowu sie rozkleiłam... Dla mnie juz w kazdym mijanym oknie stoisz własnie Ty... Danielku...

Kochanowski pisał czas doktór każdemu dlaczego nie mnie, tak mi smutno, tak mi ciężko. Pokochałam Cię Danielku tak po prostu, cały czas myślę o tej zbrodni.

Tylko dzisiaj...wytrzymać Panie Tylko dzisiaj przetrwać i przeżyć I nie myśleć co jutro się stanie Tylko dzisiaj z bólem się zmierzyć Rano wstać,zjeść śniadanie tylko dzisiaj...krótkie rozstanie Iść na cmentarz,zapalić świeczkę kwiaty zanieść,wypłakać oczy Tylko dzisiaj..bo jutro już Panie i tak niczym już nie zaskoczy.

Ja robię i czuję tak samo jak Iza,i chociaż rzadko coś piszę ale muszę wdepnąć tu codziennie.Inaczej mam wyrzuty sumienia...jakbym o Nim zapomniała.