Daniel Litwiniuk

Wiem, że zabrzmi to brutalnie, ale los Daniela wstrząsnął mną tak dogłębnie, że żadna inna brutalna historia dziecka nie dotrze do mnie tak mocno jak Danielka...

Przepraszam ze tutaj, ale mam Apel do Wszystkich kórym los skatowanego Kacperka nie jest obojętny, żeby wysłali Mu do szpitala drobiazg, mały prezent, aby jak się obudzi wiedział ilu ludzi o Nim myślało. Zróbmy to dla NIEGO!!!!!!!!!!!!! Adres szpitala: Chorzowskie Centrum Pediatrii i Onkologii im. dr Edwarda Hankego 41-500 Chorzów, ul. Truchana 7

Do końca życia słowa: pasek,baty,sznurówka, piżamka, plecy, kocyk będą wywoływać u mnie dreszcze...Na samą myśl o tych wyrazach moja psychika i logika dopasowuje je do historii Daniela. Nigdy już te wyrazy nie będą miały dla mnie znaczenia podręcznikowego...Nigdy.

To nie ja stwierdziłam,że jestes mamą Daniela,tylko Ewa.Napisałam wyraznie-mama Daniela nie chce rozmawiać na ten temat,zbyt bolesne.Przeczytaj kilka linijek niżej,co napisałam.Zawsze wiedziałam,że nie jestes mamą Daniela,więc nie wiemskąd to stwierdzenie.

Dorota, jeśli chodzi Ci o mnie to nie jestem mamą Danielka, tak jak napisała marzena, ale tak się czuję i powiem więcej byłabym zaszczycona móc nią być. Mam synka, którego bardzo bardzo kocham, ale od momentu, gdy przeczytałam o Danielku jest cały czas jak w żałobie. Kiedyś myślałam, że w moim życiu jestem na takim etapie, że mam już wszystko poukładane, lecz od przeczytania o tej tragedii, wiele się zmieniło, znowu szukam i mam nadzieję że znajdę. Noszę Danielka w sercu, a jego zdjęcie w portfelu i wierzę, że go kiedyś zobaczę ......

Nikt nie wie do końca i nikt nie da nam takiej gwarancji.Mi osobiście pomagają rozmowy z księdzem.Jestem wyciszona,skupiona.Nie narzuca nic,nie krytykuje.Dzisiaj są bardziej wyrozumiali księża.

Tez interesuje mnie to co Ciebie. I bardzo się boję, że smierc to koniec. Chciałabym żeby było inaczej ale trudno mi w to uwierzyć jak w najbardziej niewiarygodną i nieprawdziwą baśń... U mnie również najtrudniejsze są wieczory. Myśle o rozmowie z księdzem. Ale czy On nie powie mi czegoś tylko po to żeby było mi łatwiej ? Marzę by spotkac takiego, który powie, ze jest pewien całym sobą, ze to nie koniec. Ale czy jest ktoś kto to wie?

Wiem.U mnie najgorsze są wieczory,wówczas wszystko przychodzi ze zdwojoną siłą.Rozmawiałam na ten temat z psychologiem,jednak rozmowy z księdzem więcej mi pomogły.Może dlatego,że intersuje mnie życie i smierć? I jakoś to na mnie niezwykle działa?

Ewa, ale "mama" to nie mama Danielka. Dorota, wiem...katuje się. Cięzko mi, poprostu mi ciężko. A za "chwilę" 18 luty...

Marzena,nie katuj się już.